"εγινε η απωλεια συνηθεια μας"

παρακολουθωντας το τελευταιο χρονικο διαστημα τις αντιδρασεις πολυ μεγαλης μεριδας του κοσμου διαπιστωνεις οτι για πολλους απο αυτους "εγινε η απωλεια συνηθεια" οπως λεει και το τραγουδι.
Δεν ειναι π.χ. οτι δεν καταλαβαινουν για ποιο λογο οι χαλυβουργοι απεργουν 220 μερες αλλα λενε "καλα αυτοι τι παριστανουν αφου ολοι εμεις σκυβουμε", δεν ειναι οτι δεν τα λεει καλα η Παπαρηγα αλλα "γιατι δεν πας με το ρευμα αφου ολοι εμεις σκυβουμε", δεν ειναι οτι δεν ξερουν αν ηταν ανανδρη η επιθεση του Κασιδιαρη στην Κανελλη αλλα "πως τολμας και υπερασπιζεσαι το συνανθρωπο αφου εμεις σκυβουμε", δεν ειναι οτι δεν πιστευουν αυτα που τους λεει το ΚΚΕ για τη δυναμη τους, ειναι γιατι ντρεπονται τον εαυτο τους οταν κοιτουν στον καθρεφτη για ολα αυτα που εχουν συνηθισει να χανουν και "νιωθουν να προχωρανε μπροστα μα παντα φτανουν πισω".