Προσυνεδριακα

σε παλαιοτερη αναρτηση μας ειχαμε κανει μια μικρη νυξη για τον προσυνεδριακο διαλογο την οποια εξακολουθουμε να θεωρουμε αρκουντως επικαιρη με οσα εκτυλισσονται στην ελληνικη κοινωνια.

Τις τελευταιες μερες εχει φουντωσει η παραφιλολογια και τα κουτσομπολια ως ειθισται καθε παραμονη συνεδριου του ΚΚΕ. Χθες μαλιστα δημοσιευτηκε στο ριζοσπαστη και το κειμενο του Μπογιοπουλου το οποιο φερεται να ειναι αντιθετο με τις θεσεις που εισηγειται η ΚΕ και το γλυκο "εδεσε" για τους καθε λογης νοσταλγους του παρελθοντος και τα ποντικια(χρησιμοποιουμε αρειανη φρασεολογια) που πηδηξαν απο το καραβι κατα καιρους και απο τοτε εξυφαινουν σχεδια για την ολικη επαναφορα τους.

το ερωτημα που τιθεται ειναι Λαϊκη συμμαχια ή Μετωπο?
αμα ρωτησεις 90 στους 100 ψηφοφορους του ΚΚΕ και 100 στους 100 στους υπολοιπους δε μπορει κανεις να σου πει ποια ειναι η διαφορα, και ουσιαστικα δεν υπαρχει κατα την εκτιμηση μας, απλα με τη χρηση του Μετωπου μερικοι ονειρευονται εκλογικη συνεργασια του ΚΚΕ με το Συριζα.
ελα ομως που τοσο η Λαϊκη συμμαχια οσο και το Μετωπο εχουν στοχο το σοσιαλισμο και τοσο στις θεσεις τις ΚΕ για το 19ο οσο και στο προγραμμα του 15ου καθοριζεται οτι ο χαρακτηρας της επαναστασης που θα επιβαλλει την εξουσια ειτε της συμμαχιας ειτε του μετωπου θα ειναι σοσιαλιστικος και οσο και να μας λεει ο Παπαδημουλης οτι "και σοσιαλισμο θελουμε" δε μπορει ο Συριζα και αλλα μορφωματα τετοιου τυπου να ειναι συμμαχοι της εργατικης ταξης και του ΚΚΕ σε μια τετοια πορεια γιατι απλουστατα δεν την θελουν και θα κανουν το παν για να την ανακοψουν.
Οπως εγραψε τις προαλλες και ο Μπογιοπουλος αναπαραγωντας τον Σαιξπηρ «Για τους σκοπούς του ο Διάβολος μπορεί να απαγγείλει ακόμα και την Αγία Γραφή». Στην προκειμενη περιπτωση η "αγια γραφη" ειναι το ΑΑΔΜ και το προγραμμα του 15ου συνεδριου το οποιο κατ ουσιαν επικαιροποιειται με το 19ο, και αυτο ειναι οτι καταλαβαινει ή θα επρεπε να καταλαβαινει ο μεσος φιλος-οπαδος-ψηφοφορος του ΚΚΕ αν στο διαλογο γινοταν επι της ουσιας και οχι επι της διαδικασιας κριτικη στις θεσεις της ΚΕ

Η αληθεια ειναι οτι το εκλογικο αποτελεσμα του Ιουνιου "γυρισε τα μυαλα" πολλων φιλων του κομματος και στην αναλυση του καθενος για το τις πταιει που γινεται και κατα τον προσυνεδριακο, ο καθενας οτι θυμαται χαιρεται(βλ. αναφορα Μπογιοπουλου για το διηγημα του 2008!!!).

η ουσια της κριτικης θα επρεπε να ειναι αλλη και ο κοκκινος Μακιαβελι του Αντωνη δινει την ουσια ολων αυτων που πρεπει να απασχολουν ενα επαναστατικο κομμα ειδικα σε μια περιοδο κρισης που εν δυναμει μπορει να οδηγησει και σε επαναστατικη περιοδο.

Ειδικοτερα παραθετουμε τα παρακατω εδαφια που κατα τη γνωμη μας δειχνουν που υστερησε το ΚΚΕ και που πρεπει να δουλεψει προσδοκωντας οτι το συνεδριο θα συμβαλλει σε αυτη την κατευθυνση.

"4. Σκοπός της επαναστατικής πολιτικής δεν είναι η επιβολή της δύναμης στις μάζες αλλά η επιβολή στις μάζες της ιδέας ότι έχουν το πραγματικό μονοπώλιο στη δύναμη. Αυτή είναι η θεμελιακή προϋπόθεση της χειραφέτησης.

5. Αυτός ο σκοπός δεν μπορεί να υπηρετηθεί μόνο με διακηρύξεις και λόγια, ούτε μόνο στη βάση της εύρεσης του "σωστού" προγράμματος: Αυτοί που αναγάγουν την πολιτική σε διακηρύξεις γίνονται (κακοί) δημοσιογράφοι, αυτοί που την αναγάγουν στη διατύπωση του σωστού προγράμματος γράφουν ουτοπίες και πρότυπα Συντάγματα για ιδιωτική τους διασκέδαση και χρήση. 

6. Για να επιβληθεί στις μάζες η ιδέα ότι έχουν δύναμη, δεν αρκεί καθόλου να τους επαναλαμβάνεται ότι την έχουν. Όσες φορές και να επαναληφθεί, δεν πρόκειται να τους δώσει ούτε γραμμάριο περισσότερης δύναμης από όση θεωρούν ότι έχουν ήδη. Η δύναμη δεν μεταφέρεται δια της αυθυποβολής.

7. Για να μεταφερθεί η αίσθηση της δύναμης από ένα επαναστατικό κόμμα στις μάζες, πρέπει να υπάρχει δύναμη για να μεταφερθεί. Πρέπει αυτός που ενθαρρύνει τις μάζες να αποκτήσουν δύναμη να αποδείξει έμπρακτα ότι έχει ο ίδιος δύναμη. Και όπως προαναφέρθηκε, ούτε η απλώς πνευματική, ούτε η απλώς ψυχική, ούτε η απλώς ηθική, ούτε καμία άυλη μορφή δύναμης δεν επαρκεί για τούτη την απόδειξη. Οι μάζες πιστεύουν στην υλική δύναμη γιατί η υλική δύναμη διαφεντεύει τη ζωή τους και αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από τον οποιοδήποτε ηθικολόγο διαφωτιστή.

12. Ο αντιφασισμός δεν είναι απλώς διαφώτιση και οργάνωση των μαζών αλλά επίσης αντιτρομοκρατία. Χωρίς την δυνατότητα αντιτρομοκρατίας, οι μάζες "διαφωτίζονται" μόνο στην κατεύθυνση της συμπαράταξης με αυτόν που τρομοκρατεί μονοπωλιακά: τον αντίπαλο. Κανένα αφηρημένο επιχείρημα για την ανηθικότητα ή τον ψευδεπίγραφο χαρακτήρα του πολιτικού αντιπάλου δεν μπορεί να τις αποθαρρύνει από μια τέτοια συμπαράταξη όταν δεν συνοδεύεται από την αντι-επίδειξη ισχύος, την ικανότητα ταπείνωσης της δύναμης αυτού του αντιπάλου, οσοδήποτε σποραδικά και απρόβλεπτα, φτάνει πίσω από την αντιτρομοκρατία να διαφαίνεται το ίχνος εκείνο της δύναμης που λέγεται οργάνωση.

13. Η αντιτρομοκρατία είναι η καταστολή της δύναμης του αντιπάλου να τρομοκρατεί με τρομοκρατικά μέσα. "