Παραλληλισμοι

Η κατασταση στην καπιταλιστικη Ελλαδα σχηματικα μπορει να συγκριθει με αυτη της Ισπανιας την εποχη του εμφυλιου.
Για να μην παρεξηγηθουμε διευκρινιζουμε, η χωρα αν πρεπει να μεινει στο ευρω-και κατα συνεπεια στην ΕΕ- πρεπει να κρατηθει με νυχια και με δοντια με την προοπτικη οτι θα βρεθει μια συνολικη λυση η οποια θα διασωζει το μεγαλυτερο τμημα του κεφαλαιου εν τω μεταξυ για το λαο "νηστεια και προσευχη".
Αν η Ελλαδα(καπιταλιστικη παντα) αποχωρησει μονη της και πρωτη οι συνεπειες θα ειναι ανυπολογιστες και πρωτα απο ολα για τους εργαζομενους.
-Και που ειναι ο παραλληλισμος ρε salot sor με την Ισπανια?
Στην Ισπανια οι Δημοκρατικοι απο το 38 και πριν απο τη μαχη του Εβρου γνωριζαν οτι ο πολεμος με τους φασιστες του Φρανκο δε μπορουσε να κερδηθει, ετσι οι πιο διορατικοι δημοκρατικοι(Νεγκρι κ.α.) που εβλεπαν οτι ο Β' παγκοσμιος πολεμος ηταν προ των πυλων υποστηριζαν οτι επρεπε το Μετωπο να κρατησει μεχρι να ξεκινησει ο επερχομενος πολεμος και μετα η Ισπανια θα εμπαινε και αυτη στο τραπεζι των μεταπολεμικων διαπραγματευσεων. Δυστυχως για το λαο της Ισπανιας η Δημοκρατια δεν αντεξε και εζησε το φασισμο του Φρανκο για 40 χρονια και μακρια απο την οποια λυση η οποια δυσκολα θα ηταν χειροτερη.
Γιατι δεν αντεξε ομως λιγους μηνες ακομα η Δημοκρατια?-πτωση της Ισπανιας Μαρτη 39 εναρξη Β' ΠΠ Σεπτεμβρης 39.
Η Δημοκρατια δεν αντεξε γιατι οι αστοι δημοκρατες και οχι μονο, μεταξυ κομμουνιστων και φασιστων προτιμησαν τους φασιστες. Η "περιφημη" Βαρκελωνη οπου οι αναρχικοι, τροτσκιστες κ.α εκαναν μεχρι και ανταρσυα εναντιον της Δημοκρατιας επεσε χωρις ουτε μια τουφεκια και στη Μαδριτη με πραξικοπημα Δημοκρατικων αξιωματικων-Κασαδο- παραδοθηκε στο Φρανκο ωστε να αποφευχθει κομμουνιστικο πραξικοπημα.!!!!
-Δε σε πιανω ρε salot που ειναι ο παραλληλισμος εδω;
Η αστικη ταξη της Ελλαδας μετα σχεδον 40 χρονια κοινοβουλευτισμου προτιμα σαφως τις δημοκρατικες διαδικασιες ωστοσο εαν τα πραγματα σφιξουν-καλομελετα και ερχεται- δεν εχει κανενα προβλημα να χρησιμοποιησει και το φασισμο οπως στην Ισπανια.
-Ναι αλλα στην Ελλαδα δεν υφισταται κομμουνιστικος κινδυνος, τουλαχιστον ορατος;
Ναι ο "κινδυνος" αυτος απεφευχθει προς το παρων με τις εκλογες του Μαϊου κατα βαση οπου το ρευμα προς το ΚΚΕ καθηλωθηκε στο 8,5% και του Ιουνιου στη συνεχεια οπου το ρευμα που υπηρχε στην κοινωνια για αλλαγη καναλιζαριστηκε σε λυσεις τυπου Συριζα ΑνΕλ και ΧΑ οπου ολοι τους υποσχεθηκαν στο λαο "ευρω με πετραχειλια" και συνεχιζουν ακομα και τωρα στο ιδιο μοτιβο , αλλα αυτος ο "κινδυνος" ειναι αντικειμενικος για τους γνωριζοντες οσο η κριση θα βαθαινει και το τιμημα θα καλειται παντα να το πληρωνει ο λαος με δεδομενο οτι το κομμουνιστικο κομμα της χωρας ειναι πραγματικα κομμουνιστικο και οχι γιαλαντζι-ισως το μονο πανευρωπαϊκα-, για αυτο και τροφοδοτειται απο το συστημα ολη αυτη η "μικροαστικη επαναστατικοτητα", η πασιγνωστη που ελεγε ο Λενιν, για την ασταθεια, τη στειροτητα της, και την ταση της να εξελισσεται γρηγορα σε υποταγη, απαθεια, φαντασιοπληξια, ακομα και σε ενα μανιασμενο ενθουσιασμο για το ενα ή αλλο αστικο ρευμα της "μοδας" και που καταληγει να δημιουργει τη λαϊκη βαση του φασισμου.
Εξ' αλλου και στην Ισπανια του 36 το κομουνιστικο κομμα ηταν μονο ενα μικρο κομματι της δημοκρατιας το οποιο ομως δυναμωνε γεωμετρικα οσο φουντωνε η αντιπαραθεση και γινοταν ξεκαθαρο οτι η μονη απαντηση στο φασισμο ειναι το κομμουνιστικο κινημα.
Το εργο το εχουμε δει λοιπον πολλες φορες στην Ιστορια οπως στην Ισπανια και αλλου, το θεμα ειναι να γραψουμε το τελος που εμεις θα επιβαλλουμε.